- чоқ
- [چاق]т. гуфт1. фарбеҳ, сергӯшт, ғафс2. сиҳат, тандуруст3. маҷ. болида, болон, хуррам; димоғ чоқ будан табъ хуш будан, хурсанд будан; вақт чоқ шудан хушҳол шудан; димоғ(и) касеро чоқ кардан хурсанд кардан, хушҳол гардонидан касеро; димоғ чоқ шудан хушҳол гардидан, хурсанд шудан; кайф (табъ) чоқ кардан хушҳол кардан4. мамнун, қонеъ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.